Pogodzić ekonomię, ekologię i kulturę - Holistyczne zarządzanie ziemią cz. 3 - ustalanie celów

Holistyczne zarządzanie ziemią (z ang Holistic Land Management) to specyficzny sposób zarządzania. Oznacza to zatem, że jest to sposób podejmowania decyzji. Już wcześniej opisywane były na blogu pewne elementy holistycznego zarządzania ziemią. Jak do tej pory jednak nie zostało napisane czym do końca jest to holistyczne zarządzanie.

Słowo "holistyczne" oznacza całościowe - całościowe podejście do problemu zarządzania ziemią. Zarządzanie holistyczne uwzględnia trzy ważne czynniki, które musi uwzględnić każda osoba, która chce:

• mieć wysoką jakość zycia
• mieć pieniądze
• być w zgodzie z naturą
• być w zgodzie z lokalną społecznością

Te czynniki to:

1. ekonomia
2. ekologia
3. kultura

Wszystkie trzy muszą być uwzględnione w planie.

Przykładowo ferma przemysłowa świń może i jest ekonomicznie opłacalna (1), ale zatruwa się środowisko (2) - najpierw pod uprawę soi wycinane są lasy deszczowe potem jeszcze ogromna ilość odchodów gromadzonych w jednym miejscu zanieczyszcza wody gruntowe i powierzchniowe. Czy takie mięso jest zdrowe dla ludzi?
Następnie dochodzi czynnik społeczny (3). Czy jakaś lokalna społeczność chce mieć fermę na 5 tysiące świń na swoim terenie? Kto chce mieć taką fermę "za płotem"? Czy ludzie chcą jeść mięso z ferm przemysłowych (nie uwzględniając ceny)?

Innym przykładem jest system agroleśniczy. Powiedzmy główne piętro to kasztan chiński. Jako niższe drzewo w rzędach kasztana uprawia się cieniolubny pawpaw (egzotyczne drzewo owocowe). W międzyrzędach wypasane są krowy. Pod koniec zbiorów kasztanów do tego "lasu pastwiskowego" puszcza się świnie by pozjadały niezebrane i zakopane przez myszy kasztany. W ten sposób zapobiega się chorobom kasztana przy okazji produkując drogie świnie.

W ten sposób czynnik ekonomiczny (1) jest dobry - zdywersyfikowaliśmy produkcję (kasztany, pawpaw[asymina], wołowina/mleko/świnie). W przypadku braku odbiorców na te lekko egzotyczne płody rolne można chociażby dać je świniom. Ograniczone są koszty nawożenia i "odchwaszczania" - zwierzęta robią to za nas. Czynnik ekologiczny (2) również jest uwzględniony. Erozja gleby w tego typu systemie jest dużo mniejsza niż w przypadku gruntów ornych, przy odpowiednim zarządzaniu gleba może być nawet wytwarzana. Z racji małej gęstości zwierząt na jednostkę powierzchni i niemal ciągłej okrywy roślinnej nie są zanieczyszczane wody gruntowe. Taki system agroleśniczy przyczynia się również do łagodzenia skrajności pogodowych - suszy i powodzi. Zwłaszcza jeśli wykorzystane są w nim zasady projektowania Keyline.
Czynnik kulturowy (3) - w tym przypadku system ten jest nowością mogą być problemy z przekonaniem ludzi do spożywania większej ilości naszych produktów. Również regulacje prawne mogą nie być najbardziej przyjazne tego typu rozwiązaniom. Nie mniej lokalna społeczność i sąsiedzi nie powinni mieć większego problemu z zaakceptowaniem tego typu rozwiązania.

Allan Savory - twórca holistycznego zarządzania ziemią opowiada (po angielsku) o jego koncepcji.

Warto zawsze odpowiedzieć na pytanie jakie cele chcesz osiągnąć?

Szczerze mówiąc wątpię, żeby właściciel przemysłowej fermy świń miał za cel produkować na rok 10000 ton wieprzowiny. To raczej jest środek do celu. Domyślam się również, że chodzi o pieniądze (hodowla świń przemysłowych IMO nie zapewnia dobrej jakości życia) Istnieją natomiast lepsze sposoby zarabiania pieniędzy na ziemi niż stłaczanie kilka tysięcy świń na obszarze mniejszym niż hektar...

A Ty jaki cel chcesz osiągnąć?